Η εφηβεία είναι μία περίοδος έντονων αναπτυξιακών, σωματικών και ψυχικών μεταβολών. Ο/Η έφηβος/η βλέπει αλλαγές στο σώμα του, στον τρόπο που σκέφτεται και εκφράζεται, καθώς, επίσης, και πράγματα που τον ενδιέφεραν ως παιδί παύουν να τον/την ενδιαφέρουν πια και το αντίστροφο. Όλες αυτές οι αλλαγές είναι πιθανό να του/της προκαλέσουν αναστάτωση και να τον/την «γεμίσουν» με ερωτηματικά για το μέλλον του/της.
Η εφηβεία, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, επεκτείνεται χρονικά από τα 11 έως τα 19 έτη, ενώ σύμφωνα με την Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία, αυτή επεκτείνεται έως τα 21 έτη. Τα προαναφερθέντα έτη λήξης λειτουργούν ως σημείο μίας σχετικής ολοκλήρωσης αρκετών βιολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών μεταβολών που συντελούνται την περίοδο αυτή.
Εάν θέλουμε να προσεγγίσουμε τη συμπεριφορά των εφήβων από μία νευροβιολογική ματιά μπορούμε να σταθούμε σε δύο δομές του εγκεφάλου των εφήβων. Η πρώτη αφορά σε ένα τμήμα του μετωπιαίου λοβού, τον προμετωπιαίο φλοιό, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη της λογικής σκέψης, της κριτικής ικανότητας και του σχεδιασμού του μέλλοντος. Κατά την εφηβεία, η δομή αυτή δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως. Από την άλλη πλευρά, μία ομάδα νευρώνων, η αμυγδαλή, η οποία συνδέεται με τον αυθορμητισμό, την παρόρμηση και την εκδήλωση συναισθημάτων, βρίσκεται στο ζενίθ της λειτουργίας της.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, ενδέχεται να εκδηλωθούν συμπεριφορές πειραματισμού, οι οποίες συνάμα μπορούν να χαρακτηρίζονται και ως υψηλού κινδύνου, καθώς είναι πιθανό να υπάρξει επικέντρωση σε βραχυπρόθεσμες αμοιβές και όχι μακροπρόθεσμες. Για παράδειγμα, ένα ζευγάρι εφήβων μπορεί να μη χρησιμοποιεί κάποιου είδους προφύλαξη κατά τη σεξουαλική δραστηριότητά τους, ίσως, επειδή φαίνεται δύσκολο να συνειδητοποιήσουν την πλήρη έκταση των συνεπειών της πρακτικής αυτής (π.χ. τη μετάδοση κάποιου σεξουαλικού μεταδιδόμενου νοσήματος ή, στην περίπτωση των ετεροφυλόφιλων σχέσεων, την εγκυμοσύνη). Ένα άλλο παράδειγμα, είναι αυτό της κατάχρησης αλκοόλ. Ο/Η έφηβος/η όντας προσκολλημένος/η στον παρόντα χρόνο και στην πρόσκαιρη ευχαρίστηση που μπορεί να αντλήσει από αυτή τη δραστηριότητα, αδυνατεί, ενδεχομένως, να συλλάβει τον κίνδυνο που είναι πιθανό να διατρέξει η υγεία του. Στο παραπάνω, ενδέχεται να συντελεί και ένα άλλο χαρακτηριστικό των εφήβων, το οποίο είναι το αίσθημα παντοδυναμίας που θεωρούν ότι έχουν.
Κλείνοντας, η εφηβεία θα λέγαμε ότι είναι ένα ταξίδι που μεταφέρει το άτομο στο λιμάνι της ενηλικίωσης… ένα ταξίδι εξερεύνησης και προκλήσεων στη διάρκεια του οποίου συναντά κανείς θύελλες αλλά και μπουνάτσες…
